Jakoeb Kolas
Jakoeb Kolas of Jakub Kołas (Wit-Russisch: Яку́б Ко́лас), pseudoniem va Kanstantsin Michajlavitsj Mitskevitsj (Канстанці́н Міха́йлавіч Міцке́віч), (Stoebtsi, 22 oktober 1882[1] - Minsk, 13 ogustus 1956), was e Wit-Russische schryver en dichter. Je wierd in 1926 'Schryver van 't Volk' van de Wit-Russische Socialistische Sovjetrepubliek en was vanaf 1929 vicepresident van de Wit-Russische Wetenschapsacademie.
Jakoeb Kolas stoend bekend voe ze sympathiê voe 't 'geweun boerevolk'. Ze pseudoniem 'Kolas' wil zeggen 'groanoare'. Je schreef oender andere de dichtbundels Liedjies van de Gevangenschap (1908) en Liedjies va Verdriet (1910), de losse gedichten E nieuw Land (1923) en Simon de Musicus (1925), verhoalen en toneelstikk'n. Ze gedicht D'Hutte van de Visser (1947) goat over de worstelienge die volgde ip 't toetreden van Wit-Rusland toet de Sovjet-Unie. Z'n trilogie Ip e Kruusienge (1954) beschryft 't leven van 't boerevolk en de intelligentsia in den tyd vô de revoluusje.
In 1946 en 1949 wont'ie de Stoatsprys van de Sovjet-Unie.
|
Ofbeeldiengn die ier by passn ku je vien in de categorie Yakub Kolas van Wikimedia Commons. |
Referensjes
[bewerkn | brontekst bewerken]- ↑ Volgens de tonne in gebruuk zynde juliaanse kalender, da komt overêen me 3 november in de nu gebruukte Gregorioansen kalender